رانندگی با بدترین ماشین در آمریکا

من تازه عکاسی از ماشین دوستم را برای این داستان تمام کرده بودم و او می خواست مرا به خانه ببرد. او کلید را به موقعیت لوازم جانبی چرخاند، اما چراغ شمع نور از روشن شدن خودداری کرد. او با سرگرمی به داشبورد و سپس به من نگاه کرد. او یک لحظه به پریزها داد تا بیدار شوند، اما آنها نپذیرفتند. هنگامی که او جرقه را زد، استارت چرخید اما V-8 عظیم ساکت ماند. او صندوق عقب را پاره کرد و شروع به حفاری برای یافتن ابزار کرد، و من به رئیسم اطلاع دادم که دیر به سر کار برمی گردم – ماشینی که در حال بررسی بودم مرده بود. این فقط برای بدترین خودروی آمریکایی ساخته شده بود. آمریکای ریچارد نیکسون دهه 1970 دهه سختی برای سه بزرگ بود. در سال 1970، EPA تازه ایجاد شده وظیفه کاهش آلودگی هوا را بر عهده گرفت. این کشور قوانین سختگیرانه جدیدی را برای انتشار گازهای گلخانه ای وضع کرد و تغییر به بنزین بدون سرب را الزامی کرد. خودروسازان فقط پنج سال فرصت داشتند تا از این قانون پیروی کنند. در حالی که تولیدکنندگان تلاش می کردند تا محدودیت های جدید را رعایت کنند، تحریم اوپک در سال 1973 باعث شد که قیمت نفت تقریباً یک شبه 300 درصد افزایش یابد. در سال 1975، قوانین میانگین مصرف سوخت شرکتی (CAFE) به تصویب رسید، که دستورات قانونی را برای مصرف سوخت کلی بالاتر در میان مجموعه‌های خودروسازان ایجاد کرد. اکنون مصرف‌کنندگان و قانون‌گذاران خواستار خودروهای کم‌مصرف‌تر شده‌اند که تولیدکنندگان خارجی تولید می‌کنند و خودروسازان داخلی عمدتاً این کار را نکردند. این غوغا باعث ایجاد دوران مالایس شد. اسب بخار در سراسر صفحه کاهش یافت، زیرا تولید کنندگان نسبت تراکم را کاهش دادند تا موتورها را با گاز با اکتان پایین تر بدون افزودنی های سرب کار کنند. مبدل‌های کاتالیزوری و سیستم‌های پیچیده انتشار گازهای گلخانه‌ای، انرژی بیشتری را بدون افزایش کارایی کاهش می‌دهند. طراحی خودرو راکد ماند زیرا ساعت‌های مهندسی صرف اصلاح موتورهای موجود برای مطابقت با قوانین جدید شد، به‌جای به‌روزرسانی پلت‌فرم‌های خودرو برای مقابله با رقابت سخت ژاپنی و آلمانی. استراتژی جنرال موتورز برای مقابله با منجلاب دوران، توسعه یک موتور دیزلی کاملاً جدید بود که از طراحی V-8 گازی استفاده می کرد. جنرال موتورز در کار ساخت خودرو نیست… موتور "جدید" جنرال موتورز اولدزموبیل دیزل بود. جنرال موتورز به جای توسعه یک موتور فشرده تر و کم مصرف تر - مانند بسیاری از سازندگان خارجی - اولدزموبیل 5.7 لیتری V8 بنزینی موجود خود را برداشت و آن را به موتور دیزل تبدیل کرد. موتورهای دیزلی مشمول همان مقررات آلایندگی یا CAFE نبودند، بنابراین این تبدیل به جنرال موتورز اجازه داد تا قوانین جدید EPA را نادیده بگیرد. سوخت دیزل همچنین در دهه 1970 بسیار ارزانتر از بنزین بود، که به این معنی بود که مصرف کنندگان کمتر به مسافت پیموده شده اهمیت می دادند. اولدزموبیل دیزل در سال 1978 پس از پنج سال تحقیق و توسعه سریع و با کمترین تغییر در طراحی بنزین موجود در بازار در سال 1978 وارد بازار شد (مهمترین تغییر بلوک بسیار قوی تر برای کنترل فشارهای بالای احتراق دیزل بود. ). در ابتدا موفقیت آمیز بود. این خودرو دارای اقتصاد سوخت نسبتاً بهبود یافته ای بود - حدود 21 MPG ترکیبی، در مقابل 15 MPG برای مدل های بنزینی - و در ابتدا، علیرغم این واقعیت که گزینه دیزلی 800 دلار شارژ بود (تقریبا 10٪ از میانگین قیمت سدان اولدز در آن زمان) فروش قوی بود. . از آنجا همه چیز به سراشیبی رفت. "... در کسب و کار پول درآوردن است" راه اندازی بسیار عجولانه اولدز دیزل به این معنی بود که این موتور نمایشی نداشت. اول از همه، به طرز خنده‌داری ضعیف بود. بلوک آهنی، سر آهنی 350 اینچی V-8 تنها 120 اسب بخار قدرت داشت. در سال 1981، چهار سال پس از معرفی، موتور به قدرت 105 اسب بخار باز شد. این مشکل کمتری داشت… ...اگر ماشین هایی که وظیفه حرکت آنها را داشت سبک بودند. در عوض، V-8 دیزلی در سدان های بدنه روی فریم فول سایز اولدزموبیل (و همچنین بقیه خط تولید اولدز و چندین کادیلاک) نصب شد. بدتر از آن، اکثر دیزلی های اولدزموبیل به یک گیربکس اتوماتیک THM 200 جفت می شدند، یک گیربکس سه سرعته تنبل بدون مبدل گشتاور قفل کننده. اولدزموبیل دلتا 88 که من برای این داستان رانندگی کردم حدود 3600 پوند وزن دارد. به عنوان یک مدل سال 81، قدرت آن 105 اسب بخار بود. می تواند کشش 0-60 را در حدود 20 ثانیه انجام دهد. در برخی از تپه های شیب دار سیاتل، حتی با یک مسافر و یک صندوق عقب خالی، از شتاب بالای 25 مایل در ساعت خودداری کرد. حداکثر سرعت، اگر بتوانید به آن برسید، حدود 75 مایل در ساعت است. مانند اکثر دیزل های دهه 1970، دوده قابل مشاهده را از لوله اگزوز بیرون می دهد و مانند ظروف نقره ای در ماشین لباسشویی در حالت بیکار صدا می کند. دنده سه سرعته نسبتاً نرم تعویض می‌شود، اما فاصله زیاد در نسبت‌های دنده، ماهیت کندی خودرو را تشدید می‌کند. معاملات بد! ماشین هایی که خراب می شوند! برش گوشه جنرال موتورز فقط برای عملکرد بد نبود. منجر به ده ها مشکل رایج و شدید شد. دیزل 350 از همان پیچ و مهره های سرپیچ گشتاور تا تسلیم موتور گاز استفاده می کرد. در حالی که این برای موتور بنزینی کم تراکم کافی بود، موتور دیزل فشار بالا به سرعت کشیده شد یا پیچ های سر خود را کاملا شکست. این باعث خرابی واشر سر شد. در یک موتور دیزل، خرابی واشر سر به راحتی فاجعه بار است، زیرا فاصله های بسیار تنگ مورد نیاز برای احتراق دیزل شرایط عالی را برای هیدرولاک شدن ایجاد می کند. هنگامی که موتور برای اولین بار راه اندازی شد، کاهش هزینه ها حکم کرد که بدون جداکننده آب فروخته شود. سوخت دیزل در آمریکا در دهه 70 عموماً بی کیفیت بود و حتی مقدار کمی آب به سرعت باعث زنگ زدگی و از کار افتادن انژکتورهای فشار بالا و با تحمل کم می شد. این تصمیم بسیار ارزان اغلب برای صاحبان موتورهایشان هزینه می‌کرد (تا اینکه سرانجام در سال 81 یک جداکننده آب اضافه شد). بسیاری از خریداران به نوبه خود از "گاز خشک" (یک افزودنی رایج از قبل از دوران اتانول) برای کمک به حذف آب از مخازن سوخت خود استفاده می کردند. متأسفانه این افزودنی مبتنی بر الکل باعث خشک شدن و ترک خوردگی مهر و موم خطوط سوخت شده است. لیست مشکلات ادامه داشت: زنجیر تایم ضعیف و چکش خوار کشیده می شد و باعث بدتر کارکرد موتور می شد. گیربکس سه سرعته اتوماتیک قادر به مقابله با گشتاور موتور دیزلی نبود و خرابی ها رایج بود. علیرغم فشار بیشتر روی سوپاپ، جنرال موتورز از میل‌بادامک‌ها و یاتاقان‌هایی استفاده کرد که موتورهای گازی داشتند، به این معنی که هر چیزی کمتر از روغن کاری کامل با روغن تازه و دارای رتبه دیزل منجر به خرابی می‌شود. ماشینی که قانون لیمو را به وجود آورد دلیل اینکه ماشین آزمایشی من روشن نمی شد بسیار ساده تر بود، اما همچنان از کاهش هزینه های مشکوک ناشی می شد. PCV دیزل Oldsmobile در درپوش روغن ادغام شد تا قطعات منحصر به فرد را به حداقل برساند و هزینه های توسعه را کاهش دهد. در نتیجه دوده مستقیماً در بالای موتور می‌وزد. تفنگ دیزلی روی یک کانکتور برای کنترل شمع برق چسبیده بود که از گرم شدن شمع ها جلوگیری می کرد. خوشبختانه، دوست من می داند که چگونه او را تعمیر کند، و من در نهایت به میز خود برگشتم. اما در دهه 70، زمانی که دیزل اولدزموبیل V-8 مالکان به ناچار شکست خوردند، مکانیک‌های فروشنده در مورد نحوه تعمیر آنها کاملاً آموزش ندیده بودند. آنها اغلب موتورها را به اشتباه تعمیر می کردند، و حتی اگر آن را به درستی تعمیر می کردند، در جنرال موتورز هیچ کاری برای اصلاح مشکلات اساسی تا سال ها در چرخه عمر پلت فرم انجام نمی شد. این بدان معنی بود که میزان شکست در V-8 واقعاً دیدنی بود. اداره حفاظت از محیط زیست کالیفرنیا اجازه نمی دهد دیزل اولدز تا دو سال پس از عرضه در ایالت فروخته شود - نه به دلیل رتبه بندی آلایندگی آن، بلکه به این دلیل که هر یک از 9 خودروی خریداری شده توسط EPA قبل از تکمیل آزمایش خراب شده بودند. در مورد موتور آنقدر دعاوی دسته جمعی وجود داشت که در سال 1983، خریداران کمیسیون تجارت فدرال را تحت فشار قرار دادند. چندین ایالت اولین نسخه از آنچه را که اکنون به عنوان قوانین لیمو می شناسیم را به عنوان پاسخی مستقیم به موتور تهیه کردند. ارزش‌های فروش مجدد خودروهای مجهز به دیزل کاهش یافت و صاحبان خودروها را در خودروهای بی‌ارزش گرفتار کرد که باعث شکایت‌های بیشتر شد. تا سال 1981، جنرال موتورز اکثر مشکلات جدی در طراحی V-8 را برطرف کرده بود - به همین دلیل احتمالاً ماشین آزمایشی من، یک 81، هنوز هم امروز زنده مانده است - و یک V-6 دیزلی بسیار بهبود یافته را روانه بازار کرد. خیلی کم بود، خیلی دیر. عموم مردم به طور کامل از موتورهای دیزلی رنج بردند و جنرال موتورز در سال 1985، هفت سال پس از عرضه اولدزموبیل دیزل، به طور کامل از خودروهای سواری دیزلی کنار رفت. فروش جنرال موتورز در سال 1978 با معرفی اولدز دیزل به 9.5 میلیون خودرو رسید. تا سال 2005 طول کشید تا فروش دوباره به 9 میلیون خودرو رسید. بچه ها چی یاد گرفتیم؟ جنرال موتورز تا اواسط دهه 2010 یک خودروی سواری دیزلی دیگر را با شورولت کروز امتحان نکرد. در آن زمان، یک دیزل تمیز با راندمان بالا و مسافت پیموده شده بالا، به لطف بنزین بار دیگر گران و سقوط مالی سال 2008، تقاضای زیادی داشت. متأسفانه، این تلاش با رسوایی دیزل گیت فولکس واگن که اعتماد مصرف کنندگان به موتورهای دیزلی را دوباره از بین برد و بازار خودروهای سواری دیزلی را به کلی پاکسازی کرد، پیش از موعد متوقف شد. با ورود به عصر پیشرانه های جدید برای رعایت قوانین آلایندگی شدیدتر، فقط می توانیم امیدوار باشیم که درس های Oldsmobile Diesel مورد توجه قرار گیرد. با این حال، اگر آنها باشند، شگفت زده خواهم شد. خودروهای کلاسیک بیشتر این Beater Camry زندگی من را نجات داد هرگز راننده را فراموش نکنید: هوندا S600 و هوندا بیت، در کنار یکدیگر