![چرا ساخت سیستم تعلیق Go-Kart سخت است؟]()
کارت‌های الکتریکی، پروژه‌های مستقل بسیار جذابی هستند که مطابق میل شما قابل تنظیم هستند. من در گذشته چند ساخته ام؛ تریک های معکوس ساده با موتورهای هاب اسکوتر کار می کنند، اما همیشه آرزوی چیزی نزدیک تر به یک وسیله نقلیه الکتریکی با اندازه کامل را داشتند. به همین دلیل، من تصمیم گرفتم تا یک کارت چهارچرخ بسیار توانا بسازم. این اولین سری از ساخت است که جزئیات پروژه را نشان می دهد.
من می‌خواستم کارتی با سیستم چهار چرخ متحرک داشته باشم تا مفاهیم پیچیده خودروهای الکتریکی را به روشی ساده به نمایش بگذارم. من واقعاً مقالاتی از نوع توضیح دهنده را بدون هیچ گونه سرهم بندی عملی دوست ندارم، به خصوص وقتی صحبت از خودروهای برقی به میان می آید. بیشتر توضیح دهندگان EV به اندازه کافی عمیق نمی شوند. گاهی اوقات، حتی می توانم به یاد بیاورم که همه این چیزها چه کار می کنند.
برای نزدیک‌تر شدن به یک ماشین واقعی، می‌خواستم کارتم سوار بر سیستم تعلیق مستقل شود. به نظر می رسد طراحی پیچیده ای باشد، اما واقعاً اینطور نیست. حداقل، این چیزی بود که من فکر می کردم.
من اشتباه فکر کردم به محض اینکه چند فوتی به پایین‌تر آمدم، بازوهای کنترل جلو به شکل غیرقابل برگشتی خم شدند. همانطور که در گاراژم نشسته بودم و به این انبوه ضایعاتی که ساخته بودم فکر می کردم، متوجه شدم که دلیل خوبی وجود دارد که چرا تقریباً همه کارتن ها سیستم تعلیق ندارند. در جمهوری افلاطون سهم زیادی در مورد این پدیده وجود دارد. پسر بزرگ کارت. تا آنجا که شکست ها پیش می روند، دیدن این یکی بسیار غم انگیز بود.
بازوهای کنترل من از فولادی ساخته شده اند که توسط Oshcut، حامیان مالی این پروژه و همچنین Motocompacto Type R با لیزر برش داده شده و خم شده است. خدمات آنها بسیار شگفت انگیز است. بدون آنها، من نمی توانستم در کارهایی مانند این شکست بخورم، بدون اینکه شمارنده های لوبیا موتور1 از بالای شانه من نگاه کنند.
من یک سیستم بازوی پیشرو و دنباله دار را طراحی و ساختم، که اساساً سیستم تعلیق سیتروئن 2CV است، با پیچ و مهره دو قسمت فلزی برای تشکیل یک بازوی کنترلی، به جای خرطومی فلزی شاخ مانند که توسط فرانسوی ها استفاده می شود. تا زمانی که سعی کردم با آن رانندگی کنم، همه چیز بسیار امیدوارکننده به نظر می رسید.
همانطور که شروع به طراحی کردم، متوجه شدم که چرا سیستم تعلیق 2CV کار می کند و چرا سیستم تعلیق من ممکن است نه. بازوهای کنترل سیتروئن به شکل پروبوسیس هستند زیرا چرخ ها برای چرخش نیاز به فاصله دارند. این قسمت چرخشی طراحی یک بازوی کنترلی را با استحکام کافی بدون جوشکاری قطعات بازو به هم سخت می کند. بازوهای عقبی ابتدایی تری که در عقب داشتم در واقع خوب کار می کردند. جبهه ها هستند که باعث تمام مشکلات من شده اند. آنها به یک بریدگی نیاز داشتند تا شعاع فرمان پذیری مناسبی داشته باشند. بازوهای کنترل جلو زیبا به نظر می رسیدند و به خوبی کنار هم قرار می گرفتند، اما آنها به وظیفه خود عمل نمی کردند.
با این حال، از منظری گسترده تر، مشکل کلیدی نصب سیستم تعلیق در کارت کارت این است که شما به این فضای خالی خنده دار می رسید که در آن وجود سیستم تعلیق بسیار جالب خواهد بود زیرا پروژه شما را بسیار شبیه به یک ماشین می کند، اما تقریباً هیچ راهی وجود ندارد. دور زدن هزینه و پیچیدگی مرتبط
اگر به سیستم تعلیق چیزی شبیه اتم آریل نگاه کنید، این فقط یک دسته لوله است که به هم جوش داده شده اند و چند اتصال توپی از آنها آویزان شده است. این تعلیق کارتینگ است. اون هم یه ماشین واقعی سیستم تعلیق در خودروهایی مانند لوتوس الیز به نظر مشابه است. بنابراین در نهایت مجبور می شوید سیستم تعلیق واقعی خودرو را برای کارت کارت خود بسازید. چگونه آن مشکل را حل می کنید؟ واقعا اینطور نیست. یا حداقل من این کار را نکردم. تعلیق روی آریل اتم را ببینید؟ این فقط یک دسته از لوله های جوش داده شده است. این همان چیزی است که در بسیاری از کارت های آفرود می بینید.
سیستم تعلیق من هم بار اول اصلاً کار نکرد زیرا فنرهای من خیلی نرم بودند. برای حل این مشکل من آنها را دو برابر کردم. نصب آنها در هر دو مورد به این معنی بود که یک سر فنر را به بازوی کنترل متصل می کردم و سپس تا جایی که می توانستم مرکز آن را می کشیدم تا انتهای دیگر با سوراخی بر روی شاسی قرار گیرد. من این افتخار را داشته ام که از چندین کارخانه که در آن ماشین ساخته می شود بازدید کنم و مسلماً هرگز کسی را ندیده ام که این کار را انجام دهد.
بعد از اینکه فنرها را دو برابر کردم و کارت واقعا وزنم را تحمل کرد، در اولین دویدن آن را بیرون آوردم و بازوهای کنترل جلو شکست خورد، همانطور که قبلا دیدید. بازوهای عقب به خوبی نگه داشتند، اما بازوهای جلو تقریباً به اندازه کافی سفت نبودند
هیچ کدام از اینها دلگرم کننده نبود، اما من به هر حال به تلاش برای حل مشکل تعلیق ادامه دادم، بیشتر به این دلیل که ابزارهای ساخت Oshcut بسیار قدرتمند هستند. میتوانم راه‌حلی پیدا کنم که فکر می‌کردم در CAD کار کند، آن را در وب‌سایت آنها آپلود کنم و فوراً بدانم چقدر هزینه دارد و چگونه ساخته می‌شود. نقل قول همه به صورت خودکار انجام می شود و آنها مواد مختلفی را ارائه می دهند.
اگر می‌خواهید چیزی ارزان‌تر، قوی‌تر، ضخیم‌تر یا نازک‌تر باشد، آنها می‌توانند بلافاصله بر اساس مشخصات تقریباً بی‌نهایت بدون آپلود فایل جدید، قیمتی به شما بدهند. شبیه سازی خمش آنها همچنین به شما کمک می کند تا بفهمید قطعات چگونه به صورت فیزیکی ایجاد می شوند. اگر آنها بگویند نمی توانند چیزی را خم کنند، کاملاً واضح است که چرا. شبیه ساز خم شدن Oshcut به شما نشان می دهد که دقیقاً چگونه قسمت شما با یک انیمیشن مفید ساخته می شود.
پس از سر و صدای زیاد در CAD و در وب سایت Oshcut، من به این واقعیت هدایت شدم که آنچه در وهله اول به ذهنم رسید واقعاً راه حل بسیار خوبی بود اگر کار می کرد. اما اینطور نشد و همه راه حل های دیگر دوباره وارد قلمرو سیستم تعلیق واقعی خودرو شدند. من تعدادی لوله را در ترکیب با ورق فلزی، لوله‌ها در ترکیب با فلز چاپ سه بعدی، لوله‌ها در ترکیب با لوله‌ها، اساساً هر چیزی که فکر می‌کردم را امتحان کردم. هیچ کدام واقعا قابل اجرا نبود.
بنابراین طراحی را کنار گذاشتم، کاری که احتمالاً باید در وهله اول انجام می‌دادم. این سری پروژه واقعاً در مورد تعلیق نیست، همانطور که مطمئن هستم دوست دارید من را با لوله های فلزی در اطراف میمون ببینید تا سعی کنید سیستم تعلیق دوبل جناغی را بدون هیچ گونه جوشکاری مونتاژ کنید.
این یک بازوی کنترلی خوب با استفاده از مقداری فلز پرینت سه بعدی بود که می توانست به یکدیگر متصل شود. من مطمئن نبودم که اتصال کار کند یا نه و گران بود، هرچند. تنها اجزای تعلیق متصل شده ای که من پیدا کردم در ماشین های برفی استفاده می شد.
چیزی که می‌خواهم با این داستان‌ها نشان دهم این است که وسایل نقلیه الکتریکی بسیار سرگرم‌کننده هستند، و شما نباید بر اساس چیزی که عمویتان در فیس‌بوک گفته است، تعریف کنید که درباره آنها چه فکر می‌کنید. واقعیت های خودروهای الکتریکی بسیار جالب تر است. با این حال، باید دستان خود را کثیف کنید و آنها را تجربه کنید تا وارد این طرز فکر شوید.
می‌دانم که در این داستان اصلاً در مورد برق صحبت نکرده‌ایم، اما به زودی در مورد موتورها، اینورتر/کنترل‌کننده و باتری‌هایی که این مورد را تغذیه می‌کنند صحبت خواهم کرد. تا دفعه بعد.
سایر پروژه های موتور1 هوندا موتوکامپکتوی خانگی ما نوع R کمی خیلی سریع است ما یک هوندا موتوکامپکتوی نوع R ساختیم
اعتبار عکس: Peter Holderith For Motor1
خرید خودرو
کارت‌های الکتریکی، پروژه‌های مستقل بسیار جذابی هستند که مطابق میل شما قابل تنظیم هستند. من در گذشته چند ساخته ام؛ تریک های معکوس ساده با موتورهای هاب اسکوتر کار می کنند، اما همیشه آرزوی چیزی نزدیک تر به یک وسیله نقلیه الکتریکی با اندازه کامل را داشتند. به همین دلیل، من تصمیم گرفتم تا یک کارت چهارچرخ بسیار توانا بسازم. این اولین سری از ساخت است که جزئیات پروژه را نشان می دهد.
من می‌خواستم کارتی با سیستم چهار چرخ متحرک داشته باشم تا مفاهیم پیچیده خودروهای الکتریکی را به روشی ساده به نمایش بگذارم. من واقعاً مقالاتی از نوع توضیح دهنده را بدون هیچ گونه سرهم بندی عملی دوست ندارم، به خصوص وقتی صحبت از خودروهای برقی به میان می آید. بیشتر توضیح دهندگان EV به اندازه کافی عمیق نمی شوند. گاهی اوقات، حتی می توانم به یاد بیاورم که همه این چیزها چه کار می کنند.
برای نزدیک‌تر شدن به یک ماشین واقعی، می‌خواستم کارتم سوار بر سیستم تعلیق مستقل شود. به نظر می رسد طراحی پیچیده ای باشد، اما واقعاً اینطور نیست. حداقل، این چیزی بود که من فکر می کردم.
من اشتباه فکر کردم به محض اینکه چند فوتی به پایین‌تر آمدم، بازوهای کنترل جلو به شکل غیرقابل برگشتی خم شدند. همانطور که در گاراژم نشسته بودم و به این انبوه ضایعاتی که ساخته بودم فکر می کردم، متوجه شدم که دلیل خوبی وجود دارد که چرا تقریباً همه کارتن ها سیستم تعلیق ندارند. در جمهوری افلاطون سهم زیادی در مورد این پدیده وجود دارد. پسر بزرگ کارت. تا آنجا که شکست ها پیش می روند، دیدن این یکی بسیار غم انگیز بود.
بازوهای کنترل من از فولادی ساخته شده اند که توسط Oshcut، حامیان مالی این پروژه و همچنین Motocompacto Type R با لیزر برش داده شده و خم شده است. خدمات آنها بسیار شگفت انگیز است. بدون آنها، من نمی توانستم در کارهایی مانند این شکست بخورم، بدون اینکه شمارنده های لوبیا موتور1 از بالای شانه من نگاه کنند.
من یک سیستم بازوی پیشرو و دنباله دار را طراحی و ساختم، که اساساً سیستم تعلیق سیتروئن 2CV است، با پیچ و مهره دو قسمت فلزی برای تشکیل یک بازوی کنترلی، به جای خرطومی فلزی شاخ مانند که توسط فرانسوی ها استفاده می شود. تا زمانی که سعی کردم با آن رانندگی کنم، همه چیز بسیار امیدوارکننده به نظر می رسید.
همانطور که شروع به طراحی کردم، متوجه شدم که چرا سیستم تعلیق 2CV کار می کند و چرا سیستم تعلیق من ممکن است نه. بازوهای کنترل سیتروئن به شکل پروبوسیس هستند زیرا چرخ ها برای چرخش نیاز به فاصله دارند. این قسمت چرخشی طراحی یک بازوی کنترلی را با استحکام کافی بدون جوشکاری قطعات بازو به هم سخت می کند. بازوهای عقبی ابتدایی تری که در عقب داشتم در واقع خوب کار می کردند. جبهه ها هستند که باعث تمام مشکلات من شده اند. آنها به یک بریدگی نیاز داشتند تا شعاع فرمان پذیری مناسبی داشته باشند. بازوهای کنترل جلو زیبا به نظر می رسیدند و به خوبی کنار هم قرار می گرفتند، اما آنها به وظیفه خود عمل نمی کردند.
با این حال، از منظری گسترده تر، مشکل کلیدی نصب سیستم تعلیق در کارت کارت این است که شما به این فضای خالی خنده دار می رسید که در آن وجود سیستم تعلیق بسیار جالب خواهد بود زیرا پروژه شما را بسیار شبیه به یک ماشین می کند، اما تقریباً هیچ راهی وجود ندارد. دور زدن هزینه و پیچیدگی مرتبط
اگر به سیستم تعلیق چیزی شبیه اتم آریل نگاه کنید، این فقط یک دسته لوله است که به هم جوش داده شده اند و چند اتصال توپی از آنها آویزان شده است. این تعلیق کارتینگ است. اون هم یه ماشین واقعی سیستم تعلیق در خودروهایی مانند لوتوس الیز به نظر مشابه است. بنابراین در نهایت مجبور می شوید سیستم تعلیق واقعی خودرو را برای کارت کارت خود بسازید. چگونه آن مشکل را حل می کنید؟ واقعا اینطور نیست. یا حداقل من این کار را نکردم. تعلیق روی آریل اتم را ببینید؟ این فقط یک دسته از لوله های جوش داده شده است. این همان چیزی است که در بسیاری از کارت های آفرود می بینید.
سیستم تعلیق من هم بار اول اصلاً کار نکرد زیرا فنرهای من خیلی نرم بودند. برای حل این مشکل من آنها را دو برابر کردم. نصب آنها در هر دو مورد به این معنی بود که یک سر فنر را به بازوی کنترل متصل می کردم و سپس تا جایی که می توانستم مرکز آن را می کشیدم تا انتهای دیگر با سوراخی بر روی شاسی قرار گیرد. من این افتخار را داشته ام که از چندین کارخانه که در آن ماشین ساخته می شود بازدید کنم و مسلماً هرگز کسی را ندیده ام که این کار را انجام دهد.
بعد از اینکه فنرها را دو برابر کردم و کارت واقعا وزنم را تحمل کرد، در اولین دویدن آن را بیرون آوردم و بازوهای کنترل جلو شکست خورد، همانطور که قبلا دیدید. بازوهای عقب به خوبی نگه داشتند، اما بازوهای جلو تقریباً به اندازه کافی سفت نبودند
هیچ کدام از اینها دلگرم کننده نبود، اما من به هر حال به تلاش برای حل مشکل تعلیق ادامه دادم، بیشتر به این دلیل که ابزارهای ساخت Oshcut بسیار قدرتمند هستند. میتوانم راه‌حلی پیدا کنم که فکر می‌کردم در CAD کار کند، آن را در وب‌سایت آنها آپلود کنم و فوراً بدانم چقدر هزینه دارد و چگونه ساخته می‌شود. نقل قول همه به صورت خودکار انجام می شود و آنها مواد مختلفی را ارائه می دهند.
اگر می‌خواهید چیزی ارزان‌تر، قوی‌تر، ضخیم‌تر یا نازک‌تر باشد، آنها می‌توانند بلافاصله بر اساس مشخصات تقریباً بی‌نهایت بدون آپلود فایل جدید، قیمتی به شما بدهند. شبیه سازی خمش آنها همچنین به شما کمک می کند تا بفهمید قطعات چگونه به صورت فیزیکی ایجاد می شوند. اگر آنها بگویند نمی توانند چیزی را خم کنند، کاملاً واضح است که چرا. شبیه ساز خم شدن Oshcut به شما نشان می دهد که دقیقاً چگونه قسمت شما با یک انیمیشن مفید ساخته می شود.
پس از سر و صدای زیاد در CAD و در وب سایت Oshcut، من به این واقعیت هدایت شدم که آنچه در وهله اول به ذهنم رسید واقعاً راه حل بسیار خوبی بود اگر کار می کرد. اما اینطور نشد و همه راه حل های دیگر دوباره وارد قلمرو سیستم تعلیق واقعی خودرو شدند. من تعدادی لوله را در ترکیب با ورق فلزی، لوله‌ها در ترکیب با فلز چاپ سه بعدی، لوله‌ها در ترکیب با لوله‌ها، اساساً هر چیزی که فکر می‌کردم را امتحان کردم. هیچ کدام واقعا قابل اجرا نبود.
بنابراین طراحی را کنار گذاشتم، کاری که احتمالاً باید در وهله اول انجام می‌دادم. این سری پروژه واقعاً در مورد تعلیق نیست، همانطور که مطمئن هستم دوست دارید من را با لوله های فلزی در اطراف میمون ببینید تا سعی کنید سیستم تعلیق دوبل جناغی را بدون هیچ گونه جوشکاری مونتاژ کنید.
این یک بازوی کنترلی خوب با استفاده از مقداری فلز پرینت سه بعدی بود که می توانست به یکدیگر متصل شود. من مطمئن نبودم که اتصال کار کند یا نه و گران بود، هرچند. تنها اجزای تعلیق متصل شده ای که من پیدا کردم در ماشین های برفی استفاده می شد.
چیزی که می‌خواهم با این داستان‌ها نشان دهم این است که وسایل نقلیه الکتریکی بسیار سرگرم‌کننده هستند، و شما نباید بر اساس چیزی که عمویتان در فیس‌بوک گفته است، تعریف کنید که درباره آنها چه فکر می‌کنید. واقعیت های خودروهای الکتریکی بسیار جالب تر است. با این حال، باید دستان خود را کثیف کنید و آنها را تجربه کنید تا وارد این طرز فکر شوید.
می‌دانم که در این داستان اصلاً در مورد برق صحبت نکرده‌ایم، اما به زودی در مورد موتورها، اینورتر/کنترل‌کننده و باتری‌هایی که این مورد را تغذیه می‌کنند صحبت خواهم کرد. تا دفعه بعد.
سایر پروژه های موتور1 هوندا موتوکامپکتوی خانگی ما نوع R کمی خیلی سریع است ما یک هوندا موتوکامپکتوی نوع R ساختیم
اعتبار عکس: Peter Holderith For Motor1
