ملاقات با آئودی R8 V10 Plus

چند وقت پیش، با آمدن کریس رونالدو، تهران دچار چینش آمیزی شد. البته پیش از این خیلی بارها انفجارهایی به خاطر حضور افراد مشهور در تهران رخ داده بود. محمدعلی کلی، قهرمان بوکس آمریکایی، شان پن بازیگر مشهور هالیوود، ژولیت بینوش بازیگر معروف فرانسوی، فرانتس بِکِن بائور فوتبالیست آلمانی، ویگو مورتنسِن بازیگر معروف آمریکایی ارباب حلقه‌ها، کریس دی‌برگ خواننده مشهور ایرلندی، کیتارو آهنگساز بلندآوازه ژاپنی، رونی کولمن تمرین‌کننده پرافتخار بدنسازی و حتی کلاوس ماین خواننده گروه راک اسکورپیون نیز به تهران آمده بودند؛ اما آخرین بمبی که در پایتخت منفجر شد، با حضور شاهزاده آلمانی و خودرو آئودی R8 V10 Plus اتفاق افتاد.

اوایل دهه 90 خودمان دوران اوج برو بیای خودروهای گذرموقت بود. تکبر، تفرعُن (خودنمایی)، تجربه کردن بهترین‌ها و یا حتی دست‌یابی به آرزویی دیرینه، دلیلش هرچه می‌خواست باشد، آن روزها خودروهای گذرموقت، اتمسفر جدیدی را در خیابان‌ها ایجاد کرده بودند. حتی با این‌که واردات آزاد بود و محصولات جدید بدون محدودیت حجم موتور می‌آمدند، ناگهان مثلاً سر و کله یک شِوی کوروت یا مرسدس SLS پیدا می‌شد. کادیلاک اسکالید می‌آمد و دوج چلنجر می‌رفت؛ اما در سال‌های بعد با بحث تحریم و خروج آمریکا از برجام و سایر قضایا، واردات خودرو ممنوع شد که هیچ، رمقی برای رانندگی با گذرموقت‌ها هم نماند؛ اما حالا یکی دو سالی است که روی کاغذ واردات خودرو آزاد شده ولی در عمل می‌بینیم که حضور مدل‌های خاص با پلاک گذرموقت رونق بیشتری گرفته است. در این بخش از تست بررسی خودرو در خودرو شاپ به سراغ یکی از همین خودروهای گذرموقت تازه وارد رفته‌ایم.

گذشته آئودی R8 از آینده‌اش شروع می‌شود. شرکت دقیقاً 20 سال پیش در نمایشگاه فرانکفورت 2003 از کانسپتی رونمایی کرد که واقعاً یک دهه از زمان خودش جلوتر بود. این خودرو با نام Le Mans Quattro معرفی شد. لمان کواترو آنقدر انتزاعی و ساختارشکنانه بود که حتی فانتزی‌ترین ذهن‌ها هم نمی‌توانستند آن را تصور کنند. اما این شاهکار آینده‌نگر یک روز به واقعیت تبدیل شد.

در سکوتی گسترده، آئودی پروژه جدید و هیجان انگیز خود را برای لمان کواترو به دستان گرفت. در سال ۲۰۰۴، خبری منتشر شد که این شرکت قصد ورود به فاز تولیدی یک محصول جدید دارد؛ اما دقیقاً چه محصولی، نامعلوم بود. در سال بعد، خبر دیگری خاص برای ما رسید؛ آئودی قصد داشت ویرایش جدیدی را به عنوان جانشینی برای مدل مسابقه‌ای R8 LMP معرفی کند. این خبر ارتباطی بین نام کانسپتی که قبلاً رونمایی شده بود و خبر مربوط به توسعه یک لمان پروتوتایپ جدید (LMP) برقرار می‌کرد؛ چنین اتفاقی باعث نا امیدی طرفداران آئودی شد و به نظر می‌رسید که آن‌ها باید به یک خودروی عملکرد بالا در خیابان‌ها انتظار داشته باشند. و همین موضوع در سال بعد، در نمایشگاه پاریس انجام شد، زمانی که آئودی به افتخار خود، شاهکاری جادویی به نام R8 را به جهان معرفی کرد.

استفاده از LED های خمیده در چراغ خودروها در چند سال اخیر تبدیل به یک دستاورد بزرگ برای خودروسازان شده است. به طور خاص، آئودی با مدل R8 خود نمونه‌ای استثنایی از استفاده موفق از این تکنولوژی به نمایش گذاشته است. در طول سال‌های متمادی تلاش، این شرکت توانسته است در طراحی R8 به یک سطح برتر دست پیدا کند. این خودرو در ظاهر هیولا نمی‌باشد، اما در عین حال خشن و جذاب است. طراحی آن به گونه ایست که تفاوتی قابل توجه با سایر خودروهای سوپراسپرت دارد و شما را در یک محیط فضایی قرار می‌دهد. خطوط شیبدار و دقیق طراحی این خودرو همچون اصول کلیدی این اثر فوق‌العاده خودرو سازی عمل می‌کند.

در نمای جلو، به صورت فاحشی، برتری این خودرو نسبت به سایر مدل‌ها با ادعای آینده‌نگریشان مشخص است. طراحی کاسه چراغ، جلوپنجره، اسپلیتر و کاپوت، همه به نظر می‌رسند مشتق‌هایی یکپارچه از طراحی دماغ یک سفینه شکاری برای جنگ‌های ستاره‌ای در قرن آینده هستند. در نمای جانبی نیز، شباهت با برادر کوچکترش TT بیشتر محسوس می‌شود. حداقل در شیب انتهایی سقف و هواکش‌های جانبی، این هم‌خوانی به صورت قابل توجه‌ای واضح است. از جمله طراحی جذاب در این نقطه، جایگاه جالب دریچه سوخت‌گیری است. یک ایده بسیار ساده و باورنکردنی که واقعاً تحسین برانگیز است.

رینگ‌های R8 در واقع، در حدی که انتظار می‌رفت بسیار خاص و مدرن به نظر برسند، نیستند. برای طراحی بدنه ماشین، شرکت می‌توانست انتخابی پیچیده‌تر و متناسب با آن داشته باشد. هرچند که دلایلی وجود دارند که این انتخاب را توجیه کند؛ اما رینگ‌های قرار داده شده بسیار بزرگ هستند و کالیپرهای بسیار بزرگی دارند که لوگوی قرمز رنگ بخش Audi Sport را به خوبی نشان می‌دهند.

شرکت آئودی تمام قدرت خلاقیت خود را در طراحی جلوی این خودرو به خرج داده است. طراحی جلوی خودرو به سادگی و البته زیبایی معتبری دارد. در حقیقت، با دیدن جلوی آن حس سادگی و زیبایی طراحی آن شما را در بر می‌گیرد. نورهای ساده، آنتن شیشه‌ای آرامی که در زیر چراغ‌ها وجود دارد، انتقال بال عقب و سپر ساده. اما این سادگی به هیچ وجه بی‌مغزی نیست. یک توری بزرگ و خیره‌کننده پشت چراغ ها، اگزوزی با قطری بزرگتر از ارتفاع چراغ‌های عقب و دیفیوزری با تیغه های بلند مانند ساطوری نشان می‌دهد که این قسمت از خودرو خبر خوبی برای شما دارد. همچنین، به محل قرارگیری موتور نیز می‌پردازیم. ممکن است چگونگی جایگذاری موتور در یک خودرو زیبا چه طوفان تداعی کند؟ رمز این زیبایی و طراحی در جعلی شیشه‌ای در محفظه موتور آئودی است.

در داخل کابین، خون دوباره جوش می‌زند و شرکت آندروستندیول (قدرتمندترین استروئید دوپینگ) مستقیماً به مغز تزریق می‌شود. به جز طراحی مغرورانه و هیجان‌انگیز، واقعاً می‌خواهیم تا این حقیقت عجیب «قدرت لمس بالاترین سطح کیفیت با تنها دیدن» را تأیید کنیم. قطعات به گونه‌ای ترکیب شده‌اند که حتی فاصله‌ای بین گپ‌ها وجود ندارد، حتی یک ریزه مو نیز.

در کابین R8، تنها دو رنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد، مشکی و قرمز. استفاده بی‌نقص از ریزه‌کاری‌های فیبرکربن نیز هویت قدرتمند آئودی را نشان می‌دهد. با استفاده از چند ایده ساده، یک احساس انرژی فوق‌العاده در فضای داخلی منتقل می‌شود. دکمه قرمز استارت/استاپ و شصتی Drive Select روی فرمان تنها چند مثال از این ایده‌ها هستند. تنها نکته بی‌اهمیت اینجاست که گیر کار دریچه تهویه بسیار دقیق و بدون هیچگونه اشکالی در جای خود قرار گرفته است.

اگر بگوییم این خودرو آپشن های زیادی ندارد، آیا این را باور می کنید؟ یعنی این خودرو امکانات بیشتری که به آن فکر می کنید، ندارد. آنچه که برای این R8 طراحی شده است، حتی در سال 2020 نیز زیاده. دلیل این اتفاق نیز واضح است؛ اسپرت بودن. یک خودروی مسابقه ای-خیابانی عموماً امکانات متداول یک خودروی خانوادگی را ندارد. همچنین، این الگو در خودروهای پورشه 911 نیز به کار می رود.

لیست تجهیزات این خودرو نسبت به سایر خودروها بسیار جذاب و کامل است. از جمله تجهیزات آن می‌توان به چراغ درون داشبورد، گرم‌کن شیشه عقب، جالیوانی، کف‌پوش موکتی، شیشه برقی با آنتی‌ترپ، دکمه صندوق‌پران و اتصال بی‌سیم موبایل اشاره کرد. این خودروی تارا اتوماتیک 2 در مقایسه با اتومبیل‌های دیگر، همواره در صدر باشگاه بسیار ارزشمندی قرار داشته است. آئودی در طراحی این خودرو تمام تلاش خود را برای دستیابی به نمایشگر پشت فرمانی کاملاً دیجیتال انجام داده است.

اگر به نمایندگی آئودی بروید و بپرسید چرا مدل R8 V10 Plus امکاناتی مانند صندلی برقی یا دوربین 360 درجه ندارد، به شما پاسخ خواهند داد که شما به عنوان یک فرد خطرناک در جامعه در نظر گرفته می‌شوید. فکر می‌کنید موتور هلیکوپتر بوئینگ AH-64E Apache، سیستم صوتی AUX برای پخش موسیقی دارد؟

معجزه اینجاست. راکتور 5.2 لیتری با 10 سیلندر در شکل V قادر است تا قدرت 611 اسب‌بخار و گشتاور 580 نیوتن‌متر تولید کند. خبر داغ این است که این خودرو دارای موتور لامبورگینی می‌باشد، اما با تفاوتی که ایتالیایی‌ها توانستند به 631 اسب‌بخار (در ویرایش Performante) آن را ارتقا دهند. به هر حال، فولکس‌واگن مالک هر دو برند است.

طول 4.4 متری برای یک کوپه دو نفره اندکی زیاد است. علاوه بر این، عرض R8 با تویوتا لندکروزر یکسان است (هر دو 1970 میلی‌متر). یکی از دلایل این ابعاد بزرگ‌تر، افزایش پایداری خودرو با افزایش فاصله عرض است. با این حال، ضریب اصطکاک این خودرو به خوبی برآورده نشده است و ضریب درگ R8 V10 حتی بدتر از شاسی‌بلند ولوو XC40 است.

شباهتی که بین آئودی R8 و لامبورگینی هوراکان می‌توان یافت، محدود به پیشرانه آنها نیست. این دو خودرو آلمانی و ایتالیایی از جعبه‌دنده مسابقه‌ای Graziano DL800 که توسط شرکت DANA آمریکا تولید شده است، استفاده می‌کنند. این جعبه‌دنده دوکلاچه‌ای 7 سرعته با قدرت انتقال به هر دو محور عقب و جلو، باعث می‌شود که خودروی 1.6 تنی در زمان دوی 3.2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر برساعت برسد. همچنین، سرعت نهایی این خودرو 331 کیلومتر برساعت ثبت کرده است.

چرا ما می‌خواهیم لامبورگینی هوراکان را با آئودی R8 مقایسه کنیم؟ به دلیل اینکه هوراکان پرفورمنته 2.9 ثانیه زمان شتاب صفر تا صد دارد. البته باید توجه داشت که در سرعت نهایی، آئودی R8 بهتر از هوراکان عمل کرد.

این یک ملاقات تقریباً رسمی است. در یک مهمانی جدی نمیتوان بازی "خر پلیس" کرد و همینطور در موزه حیات وحش نمیتوان لُپ اورانگوتان را کشید. بنابراین نباید انتظار داشته باشید با این خودروی چند میلیاردی دل به دریا بزنید و گازبازی کنید. بهتر است کوتاه و والسلام دور بزنیم.

در حالی که پشت فرمان قرار داشتیم، احساس نشستن بر روی صندلی دندانپزشکی را داشتیم. راحتی ولی استرس زیادی. نه تنها به دلیل رانندگی با آئودی R8 V10 Plus کوپه، بلکه به خاطر این که محیط داخلی بسیار گرم و خشک بود. حسی مانند انتظار بزرگی را تصور کنید، مانند هنگامی که یک ارکستر برای آغاز یک سمفونی سنگین منتظر دستوراتی از کنداکتور (رهبر ارکستر) است. یک سکوت ترسناک. همه چیز برای یک بمب صوتی آماده است که روح را می‌لرزاند. این سکوت همان سکوتی است که در همه جا حاکم است قبل از زدن دکمه شروع. یک حسی مانند اینکه 40 نوازنده سوپاپ، منتظر کوچکترین اشاره‌ای برای دمیدن در لوله‌های تنگ اگزوز و تبدیل شدن به توبا (بزرگ‌ترین ساز بادی) هستند.

دکمه شروع قرمز را لمس می کنید و یک بوق کوچک و پس از آن صدای بم بلند می شنوید. بدون شک واضح است که این خودرو مناسب استفاده در پارکینگ های منازل نیست. لرزش و لرزشی که R8 ایجاد می کند، که قبلاً نتوانستیم آن را حتی با هامر H2 و کوروت C8 تجربه کنیم. فقط گفتیم که بسیار ترسناک است.

سیستم کواترو عادتاً فقط در سرعت‌های کم نیرو را بین دو محور انتقال می‌دهد و هرچه سرعت بیشتر شود، نیروی به سمت محور عقب بیشتر می‌شود. اما این مورد هنوز تست نشده و تنها از روی تجربه‌های قبلی می‌توان نتیجه گرفت. آئودی R8 بازار از جمله کم نظیرین اسپرت‌های واقعی است که راننده با آن تجربه رانندگی خوبی خواهد داشت. اگرچه این خودرو خود را یک خودروی گرند توریسمو معرفی نمی‌کند، اما می‌توان به آن برای سفرهای کوتاه اعتماد کرد.

اگرچه مانند خودروی اسپرت دیگری بود، اما برای بهبود چسبندگی خودرو از سیستم تعلیق ریسینگ و فشرده استفاده شده بود. همچنین، ارتفاع خودرو از سطح زمین بسیار کم بود، اما در برابر دست‌اندازها و پستی‌های بلند فروتن بود. با این حال، تاثیر تایرهای 20 اینچی میشلن نباید زیر سوال برود. متاسفانه، فرصت زیادی برای آزمایش در حداکثر سرعت این خودرو نداشتیم و فقط توانستیم از قدرت آن در محل مناسبی استفاده کنیم که صاحب ماشین از دور به ما چشمک زد.

در حقیقت، اطلاعات موجود نشان می‌دهد که فقط یک نمونه از این مدل کوپه R8 V10 Plus در کشور موجود است. اما، برخی اخبار نشان می‌دهد که یک نسخه اسپایدر (روباز) از این خودرو با همان رنگ وارد شده است، اگرچه به صورت موقت و بدون پایداری.

عکسبردار: عرفان اسلام‌پناه