ملاقات با داج کورونت 500 مدل 1967

شناخت عمومی ایرانیان نسبت به برند داج به خودروهای چارجر و چلنجر معروف است. این خودروها از زمان کلاسیک تا امروزه نماد قدرت، گشتاور، شتاب و اصالت خودروهای ماسل محسوب می‌شوند و هنوز هم رکورددار سرعت در بین خودروهای تولید انبوه با موتور V8 داخلی هستند.

در دوران کلاسیک خودرو، برند داج (که زیرمجموعه کرایسلر است) خودروهای بسیاری تولید کرد. این خودروها، از جمله یکی از خودروهای پرطرفدار و با سرعت بالای آن زمان به نام کورونت (Coronet) بودند. در حقیقت، بسیاری از نمونه های آن حتی در دوران خود در زمره ایزدواجیترین خودروهای آن دوران قرار می گرفتند. اما امروزه، نمونه های کورونت به خوبی در بازار یافت نمی شوند. هیچگونه تراز یک کوپه کانونگ نسل ششم و هفتم کورونت با 500 ترل جنگ نکرد. در این مقاله، می خواهیم بیشتر با خودروی کوپه کانونگ نسل پنجم و تریم 500 آشنا شویم.

با گذر زمان و رواج اینترنت بر روی تلفن‌های هوشمند، خطا در تلفظ و استفاده از نام‌های خودروها کاهش یافته است. اما حدود 15 سال قبل، هنگامی که نگارنده هنوز در دانشگاه بود، یکی از همکلاسی‌ها به اشتباه نام کوروت را به صورت داج کوروت تلفظ می‌کرد. باید توجه داشت که مدل کوروت به برند شورولت و مدل کورونت به برند داج تعلق دارد و تلفظ صحیح این دو نام با یکدیگر تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارد. به غیر از این، متاسفانه هنوز هم بسیاری از رسانه‌های تخصصی نام کورونت را به صورت کورنت تلفظ می‌کنند.

قرنت، که در سال 1949 میلادی عرضه شد، تا سال 1976 در هفت نسل مختلف با بهبودهای فنی، مروری بر ظاهر و با تنوع قابل توجهی به بازار می آمد. این خودرو در طول ۲۷ سال تولید، با ارائه زیرمدل های اسپرت، سدان، استیشن، کوپه و کانورتیبل، گام های بلندی در زمینه تنوع خودروها برداشته است.

نام کروناویروس ناشی از واژه فرانسوی قدیمی "کورونت" گرفته شده است که در زبان انگلیسی به صورت ساده‌سازی شده به معنای "تاج" است.

کوروت را در هفت نسل متفاوت تولید کردند، اما همه آنها نسخه های قابل قبول و ارزشمند نبودند. به عبارت بهتر، بیشتر نسخه های تولیدی کوروت نمونه های روزمره و خانوادگی عادی هستند که به طور کلی اهمیت و ارزش ویژه ای ندارند. نمونه های ویژه کوروت در دسته های ماسل بین سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۰ تولید شدند و به عنوان کوروت های نسل پنجم شناخته می شوند.

در این دوره، چندین نسخه از خودروی کرونت تولید شد. این نسخه‌ها شامل کرونت پایه، کرونت دولوکس، کرونت 440، کرونت 500، کرونت R/T و کرونت سوپر بی بودند. برای کسانی که به تاریخچه خودروهای عضلانی آمریکایی علاقه‌مند بودند، مدل‌های کرونت سوپر بی و کرونت R/T به دلیل استفاده از موتور‌های قدرتمند ۴۴۰ و ۴۲۶ اینچ مکعبی با توان ۳۷۵ و ۴۲۵ اسب بخار، مشهورتر بودند.

مقاله حاضر به معرفی و بررسی مدل یک اسب متفاوت می‌پردازد که از دو ویژگی یعنی نسخه دو در و سقف تاشو برخوردار است. این مدل، نه تنها ارزش مادی اسب را افزایش می‌دهد، بلکه به شرکت‌ها و متخصصان حوزه اسب‌دوانی ارزش معنوی فوق‌العاده‌ای را نیز اضافه می‌کند.

خودرو نسل پنجم کورونت که در دوران تولید قرار داشت، تقریبا در هر سال تغییرات کوچکی در نمای بالا و پایین خودرو داشت. بزرگترین تغییرات رسمی در سال 1968 صورت گرفت و به دو گروه 1965 تا 1967 و 1968 تا 1970 تقسیم شد. با نگاهی به لامپ‌های عقب این خودرو، به راحتی قابل فهم است که این خودرو معتبر برای سال 1967 است. هرچند که باید جایزه زیباترین طراحی نمای پشتی را به دو مدل 1969 و 1970 اختصاص داد.

با داشتن طول 5.3 متری و فاصله محورهای 2.95 متری، نسل پنجم کورونت به بعد را باید نمونه سایز متوسط این خودرو دانست. اما این موضوع باعث نمی‌شود که کرایسلر دست از طراحی خارجی جعبه‌ای خود بکشد. نمای کلی خودرو یک جعبه مکعب مستطیلی است که با برجستگی‌های کمی در گلگیرهای عقب از شکل جعبه خارج می‌شود. اگرچه انتقادهای زیادی به سبک طراحی آن دوران کرایسلر وارد بود، اما این خودروساز تلاش کرد تا با تمرکز بر ویژگی‌های فنی محصولات خود، یک خودروی منحصر به فرد ارائه کند و موفق شد. با این حال، در کورونت نسل پنجم، توجه به جزئیات و دلبری‌های مردانه‌ای که در طراحی خودرویی مانند داج چارجر نسل دوم وجود داشت، وجود ندارد.

اما با این حال، نمای جلوی این خودرو با دو جفت چراغ گرد و جلوپنجره‌ی کرومی کامل و دماغه‌ی کوچک در جلو، یادآور طراحی چارجر 500 و چارجر 1969 می‌شود. اتفاقاً در هیچ یک از مدل‌های نسل پنجم، نمای عقب کورونت وجود ندارد و در مدل 1967، به یکی از بزرگترین انتقادها درباره‌ی طراحی این خودرو تبدیل شده است، بخاطر طراحی چراغ‌های عقبی که انگار یا زیاد جذاب نیستند یا شدیداً خشن نیستند.

حجم استفاده از کروم در طراحی خارجی خودرو بیشتر در نمای جلو و عقب قابل مشاهده است. این شامل تزئینات کوچک، سپرهای بزرگ و جلوپنجره با کروم است. اما در نمای جانبی، استفاده از کروم بسیار کمتر است. به جای آن، از ریم‌های با قطر 15 اینچی زیبا استفاده شده است که به خوبی با تایرهای قرمز متناسب می‌شوند. این طراحی شاخصیت خاصی به خودرو می‌بخشد و همچنین از جزئیات استفاده‌شده در زمان ساخت اصلی خودرو استفاده کرده است. این امر نشانگر اهمیت بالایی است که به حفظ اصالت و کیفیت در طراحی خودرو اهمیت داده شده است.

این کورونت تریم تمام رنگی معروف خودروسازی کرایسلر را نمایان می‌کند. در این مدل، ترکیب رنگ‌ها با نمای خارجی خودرو کاملاً همخوانی دارد. در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، خودروسازان آمریکایی زمانی برتر بودند که تریم داخلی تمام رنگی را به ارمغان می‌آوردند. در این مجموعه، کرایسلر با ارائه یکی از تریم‌های داخلی با بیشترین تنوع رنگی، جایگاه خود را پایدار کرد.

داشبورد خودرو بر اساس استانداردهای مدرن و شبیه سایر خودروسازان ساخته شده است. این داشبورد از ترکیب دو مواد فلز و وینیل نرم تشکیل شده است، و با استفاده از پلاستیک مشکی رنگ زیبایی می‌بخشد. این داشبورد، با استفاده از قطعات کرومی و طراحی هوشمندانه خود، جذابیت و شکوهی به نمای داخلی خودرو می‌بخشد. از جمله نقاط قوت ظاهری این داشبورد، چراغ‌های روشنایی تاشویی هستند که بر روی ستون‌ها و اطراف کنسول نصب شده‌اند. همچنین، طراحی یکپارچه و هماهنگ کنسول میانی به همراه نمادهای بارز طراحی کرایسلر در دهه 1960 میلادی، این داشبورد را بیشتر زیبا و جذاب می‌کنند. این ویژگی‌ها در تمامی محصولات داج دوران دیده می‌شود.

موتور کورونت ۵۰۰ با تریم متنوعی از پیشرانه‌های قدرتمند V8 به بازار عرضه شد. قوی‌ترین نمونه این موتور مدل ۳۸۳ اینچ مکعبی (۶.۲ لیتر) بود. این پیشرانه، علیرغم عدم داشتن توان و گشتاور بالای مدل‌های ۴۴۰ و ۴۲۶، قادر به تولید توان ۳۲۵ اسب‌بخار و گشتاور ۶۰۰ نیوتون‌متر بود. انتقال این گشتاور در نسخه اتوماتیک با استفاده از گیربکسی سه سرعته انجام می‌شد، اما نمونه دستی چهار سرعته نیز به عنوان یک گزینه اضافه موجود بود. با انتخاب نسخه دستی، خودرو به سرعت صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت در حدود ۷.۰ ثانیه می‌رسید. این عملکرد بسیار قابل توجهی است برای یک خودرو با وزن تقریبی ۱.۶ تن حتی با درنظر گرفتن استانداردهای امروزی.

موتورهای ۷.۲ و ۶.۰ لیتری (HEMI) قادر بودند تا در حدود ۵.۰ ثانیه شتاب بگیرند، اما در دهه‌ی ۱۹۶۰، قیمت اضافی پیشرانه‌ی هِمی تقریبا به اندازه‌ی ۱۰۰۰ دلار بود که موجب شد تعداد محدودی از کورنت‌ها (به خصوص مدل‌های R/T و Super Bee) با این آپشن تولید شوند.

بیشتر خودروهای آمریکایی کلاس عضلانی دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به منظور شرکت در مسابقات درگ (بازی‌های رایج اتومبیلرانی آن زمان) ساخته می‌شدند. این خودروها در طراحی خود تاکید بر شتاب و سرعت اولیه داشتند و دیفرانسیل آن‌ها از جنس سنگین و دوام‌داری بود. با این حال، به وجود توان خیره‌کننده و گشتاور قوی، سرعت نهایی این خودروها معمولاً کمتر از ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت بود.

محصولات کرایسلر در بازار ایران بسیار کمیاب تر و نادرتر از محصولات فورد و به خصوص جنرال موتورز قرار دارند. به عنوان مثال، برند داج بیشتر خودروهای ماسل کار را تولید می کند، اما در دوران واردات به بازار ایران مورد استقبال کمتری قرار می گیرند. این امر به دلیل قیمت بالای این خودروها در ایران است. در حقیقت، پرداخت یک مبلغ قابل توجه برای یک خودرو کوپه اسپرت برای ایران به دلیل وضعیت اقتصادی بهبودیای کشور قابل توجیه منطقی ندارد. به همین دلیل، محصولات کرایسلر و به خصوص خودروهای اسپرت برند داج در ایران بسیار کمیاب هستند.

موجودیتی بسیار قابل توجه و هیجان انگیز است که یک نمونه سالم و بازسازی شده از مدل کرونت، به نسخه نسبتا خاصی از تریم 500 و با سقف تاشو است.

یک پاراگراف از مقاله: در طول تاریخ، انسان‌ها با استفاده از سیستم‌های مختلف ارتباطی، از جمله نشانگرهای صوتی، تصویری و نوشتاری، توانسته‌اند اطلاعات را منتقل کنند و با هم در ارتباط باشند. با پیشرفت تکنولوژی، متد های ارتباطی نیز تغییر کرده اند و امروزه، به واسطه وب و فناوری اطلاعات، امکان ارتباط و تبادل اطلاعات در سراسر جهان با سرعت بالا و به صورت همزمان وجود دارد. این پیشرفت در فناوری ارتباطات زندگی انسان‌ها را تغییر داده و تجربه ارتباطات آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. اما با این حال، با وجود تکنولوژی پیشرفته، به نظر می‌رسد که بعضی از این روش‌های ارتباطی که از قدمت‌ترین روش‌های ارتباطی بشری به شمار می‌روند، هنوز هم جایگاه خود را در ارتباط انسانی حفظ می‌کنند.