بررسی آئودی R8 V10 Plus مدل 2022 در تهران

مدتی پیش با آمدن «کریس رونالدو»، تهران به واکنش نشان داد. پیشتر نیز تعدادی از افراد مشهور مانند «محمدعلی کلی»، «شان پن»، «ژولیت بینوش»، «فرانتس بکن‌باوئر»، «ویگو مورتنسن»، «کریس دی‌برگ»، «کیتارو»، «رونی کولمن» و حتی «کلاوس ماین» به تهران سفر کرده بودند. اما با حضور شاهزاده آلمانی و معرفی آئودی R8 V10 Plus، تهران به یک بزرگترین انفجارها پیوست.

اوایل دهه 90 خودمان دوران اوج برو بیای خودروهای گذرموقت بود. تکبر، تفرعُن (خودنمایی)، تجربه کردن بهترین‌ها و یا حتی دست‌یابی به آرزویی دیرینه، دلیلش هرچه می‌خواست باشد، آن روزها خودروهای گذرموقت، اتمسفر جدیدی را در خیابان‌ها ایجاد کرده بودند. حتی با این‌که واردات آزاد بود و محصولات جدید بدون محدودیت حجم موتور می‌آمدند، ناگهان مثلاً سر و کله یک شِوی کوروت یا مرسدس SLS پیدا می‌شد. کادیلاک اسکالید می‌آمد و دوج چلنجر می‌رفت؛ اما در سال‌های بعد با بحث تحریم و خروج آمریکا از برجام و سایر قضایا، واردات خودرو ممنوع شد که هیچ، رمقی برای رانندگی با گذرموقت‌ها هم نماند؛ اما حالا یکی دو سالی است که روی کاغذ واردات خودرو آزاد شده ولی در عمل می‌بینیم که حضور مدل‌های خاص با پلاک گذرموقت رونق بیشتری گرفته است. در این بخش از تست بررسی خودرو در خودرو شاپ به سراغ یکی از همین خودروهای گذرموقت تازه وارد رفته‌ایم.

گذشتهٔ آئودی R8 از آیندهٔ خود آغاز می‌شود. در نمایشگاه فرانکفورت سال 2003، شرکت آئودی کانسپت Le Mans Quattro را معرفی کرد که بسیار پیشتاز بود و از زمان خود جلوتر بود؛ این خودرو بسیار خلاقانه و مبتکرانه بود و حتی خیال انسان‌های خیال‌پرداز را هم بر می‌گرفت، این ایدهٔ آینده‌ای در نهایت به واقعیت تبدیل شد.

آئودی به صورت خیلی خلاء و هیجان‌انگیز یک پروژه جدید و مهیب را بر روی لمان کواترو جلوه داد. در سال 2004، خبری به گوش رسید که این شرکت قصد دارد وارد فاز تولیدی یک محصول جدید شود؛ اما طبیعت دقیق این محصول نامشخص بود. سال بعد، در 2005، خبری منتشر شد که آئودی قصد دارد ویرایش جدیدی را به عنوان جانشین مدل مسابقه‌ای R8 LMP معرفی کند. این اتصال بین نام کانسپت و خبر توسعه یک LMP جدید (لمان پروتوتایپ)، طرفداران آئودی را دل‌به‌درد کرد و بنظر می‌رسید که آن‌ها نباید انتظار داشته باشند که یک خودروی سوپراسپرت خیابانی را مشاهده کنند. در سال 2006، اخبار بیان کردند که آزمایش‌های نخستین برای شروع تولید به صورت انبوه، آغاز شده است و در نهایت، در نمایشگاه پاریس همان سال، آئودی شاهکار خیره‌کننده‌اش با نام R8 را رونمایی کرد.

چند سال است که استفاده از LED‌های خمیده در چراغ‌های خودروها به یک دستاورد بصری بزرگ تبدیل شده است، که توسط خودروسازان به کار گرفته می‌شود. آئودی با R8 که تقریباً 17 سال قبل معرفی شد، به نحوی نشان داد که استاد بازی با LED است. طی این سال‌ها، طراحی R8 به کمال والانی رسیده است و آنچه که در آن می‌بینیم، نمی‌تواند دسته‌بندی شود به عنوان یک هیولا یا یک خودروی خشن. طراحی آن به گونه‌ای منحصر به فرد و مدرن است که از سایر خودروهای اسپرت تفاوت‌های زیادی دارد. دستور طراحی R8 به چشم می‌خورد و زبان طراحی آن به نحوی است که در سرتاسر گرافیک خودرو، خطوط اصلی این شاهکار را تحت تأثیر قرار داده است.

در نمای جلو، هنوز هم می‌توان برتری فاحش این خودرو نسبت به سایر مدل‌ها با ادعای آینده‌نگری را مشاهده کرد. طراحی کاسه چراغ، جلوپنجره، اسپلیتر و کاپوت، همگی یکپارچه به نظر می‌رسند و به شکل یک سفینه شکاری برای جنگ‌های ستاره‌ای در قرن بعدی اشاره دارند. در نمای جانبی، تشابه R8 با برادر کوچک‌ترش TT بیشتر مشخص است، به خصوص در شیب انتهایی سقف و هواکش‌های جانبی. یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های طراحی این خودرو، مکان قرارگیری دریچه سوخت‌گیری است که در سادگی خود، شگفتی آفرین است.

رینگ‌های جدید مدل R8 به نظر مدرن می‌آیند، اما در واقعیت به اندازه انتظارات جالبی نیستند. این شرکت می‌توانست رینگ‌های پیچیده‌تر و بهتری را با طراحی بدنه هماهنگ‌تر انتخاب کند. همچنین کالیپرهای بزرگی که روی این رینگ‌ها قرار دارند، لوگوی قرمز Audi Sport را جلوه می‌دهند.

آئودی R8 در طراحی جلویی خود تمام توان را صرف کرده است، اما وقتی به بخش عقب می‌رسید، سادگی را ترجیح داده است. این سادگی بی‌دلیل نیست، بلکه جزیی از زیبایی و عملکرد خودرو است. چراغ‌های ساده، بال عقب ساده و سپر ساده این خودرو را تعریف می‌کنند. در زیر چراغ‌ها توری بزرگی قرار گرفته است و اگزوزی با قطر بزرگتر از چراغ‌های عقب و دیفیوزری با طراحی منحصر به فرد که از پخش کننده پسماندی مانند یک ساطور بلند به نظر می‌رسد. همچنین، پیشرانه با طراحی بلوک شیشه‌ای زیبا قرار گرفته است که نشان از مکان قرارگیری موتور قدرتمند این خودرو می‌دهد.

در داخل کابین، خون از نو داغ می‌شود. شخصی دوباره شرکت قدرتمند آندروستندیول (قدرتمندترین دوپینگ استروئیدی) را مستقیماً به مغز تزریق می‌کند. علاوه بر طراحی جذاب و پرهیجان، باید اعتراف کنیم که با پدیده عجیبی به نام «لمس کردن به بالاترین سطح کیفیت فقط با چشم» مواجه هستیم. قطعات به گونه‌ای به هم متصل شده‌اند که حتی یک تار مو هم بین بخش‌ها فاصله ندارد.

ترکیب رنگ‌های موجود در کابینه R8 شامل مشکی و قرمز است. استفاده از جزئیات فیبر کربن بدون افراط، زیبایی واقعی آئودی را به نمایش می‌گذارد. با اندكی تغییرات، انرژی بی‌نظیری ایجاد می‌شود. از دکمه قرمز استارت/استاپ تا صفحه Drive Select با شکل دایره‌ای شصتی روی فرمان، همه جزئیات ظاهری منحصربه‌فردی دارند. تنها نکته‌ی غیرجذاب در میان این همه، گیر کار دریچه تهویه هوا است که بدون هیچ توجیهی در جای مناسب قرار گرفته است.

آیا باور می‌کنید که این خودرو تقریباً هیچ آپشنی ندارد؟ این بدان معناست که هیچ آپشن دستیاری یا تجهیزات خارق‌العاده‌ای برای خودرو وجود ندارد. این خودرو، به همان اندازه که یک خودرو تازه‌ کار دیگر هم می‌تواند داشته باشد، دارای قابلیت‌هایی مدرن است. دلیل هم این است که این خودرو یک خودرو اسپرت است، و خودروهای اسپرت معمولاً از امکانات لوکس خودروهای خانوادگی کمتری برخوردار هستند. این موضوع در مورد خودروهای اسپرت، از جمله پورشه 911 نیز صادق است.

لیست تجهیزات این خودرو بسیار جالب است؛ چراغ‌های داخل داشبورد، گرم‌کن شیشه عقب، جلیوانی، کف‌پوش موکتی، شیشه‌های برقی با آنتی‌ترپ، دکمه‌ی باز‌کردن صندوق و اتصال بی‌سیم موبایل. با این حال، توجه کنید که آودی R8 دارای بسیاری از این قابلیت‌ها نیست، این نشان دهنده‌ی محصول بی‌نظیر آئودی است. بزودی، آئودی با استفاده از نمایشگر دیجیتال پشت فرمان، امکانات بیشتری را به خودرو اضافه می‌کند.

اگر به نمایندگی آئودی بروید و بپرسید چرا مدل R8 V10 Plus دارای صندلی برقی یا دوربین 360 درجه نیست، شما را ممکن است به عنوان یک فرد خطرناک برای جامعه ادراک کنند. آیا فکر می‌کنید هلیکوپتر مرگبار بوئینگ AH-64E Apache هم به جای کابل AUX برای پخش موسیقی دارد؟

اینجا یک معجزه است: یک راکتور 10 سیلندر V با حجم 5.2 لیتر که توانایی تولید 611 اسب بخار قدرت و 580 نیوتن متر گشتاور را دارد. این خودرو از پیشرانه‌ای ساخته شده توسط لامبورگینی برخوردار است، اما کارآیی آن به 631 اسب بخار (در ویرایش Performante) ارتقا یافته است. در نهایت، باید به یاد داشت که فولکس‌واگن صاحب هر دو این برند است.

با طول 4.4 متر، R8 یک کوپه دو نفره بسیار بزرگ است. علاوه بر این، عرض آن برابر با عرض لندکروزر تویوتا است (1970 میلی‌متر). افزایش این ابعاد به منظور افزایش پایداری خودرو با افزایش فاصله بین چرخ‌ها (Track) انجام شده است. اما این موضوع ممکن است نتیجه‌ای منفی داشته باشد زیرا ضریب اصطکاک این خودرو نیز به اندازه کافی خوب نیست. به علاوه، ضریب درگ R8 V10 حتی از شاسی بلند ولوو XC40 نیز بدتر است.

شباهت بین آئودی R8 و لامبورگینی هوراکان فقط محدود به پیشرانه آن‌ها نبوده است. این دو خودرو از یک جعبه‌دنده مسابقه‌ای Graziano DL800 تولید شده توسط شرکت DANA آمریکا استفاده می‌کنند. این جعبه‌دنده دوکلاچه‌ای با 7 سرعت، انتقال قدرت به هر دو محور جلو و عقب را ممکن می‌سازد، که باعث می‌شود که این خودرو با وزن 1.6 تن در 3.2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. سرعت نهایی آن نیز به 331 کیلومتر در ساعت می‌رسد.

چرا بیخود می‌خواهیم لامبورگینی و اودی را مقایسه کنیم؟ ڲون شتاب لامبورگینی اوروس از صفر تا صد در 2.9 ثانیه است. هرچند در سرعت نهایی، اودی R8 بهتر عمل کرد.

در جایی که مهمانی تقریباً رسمی است، مانند یک مهمانی جدی یا موزه حیوانات وحشی، نباید خودمان را خیلی آزاد نشان دهیم. اینجا نمی‌توانیم با این اتومبیل گران‌قیمت بازی‌های خطرناکی انجام دهیم. بنابراین، بهتر است یک دور کوتاه بزنیم و خداحافظی کنیم.

در صندلی دندانپزشکی نشسته بودیم، آماده برای آغاز یک تجربه پر استرس و هیجان. آئودی R8 V10 Plus کوپه در انتظار ما بود و فضای داخلی خودرو بسیار گرم و نیرومند بود. مثل اینکه یک ارکستر بزرگ آماده اجرای یک سمفونی قدرتمند بود، همه چیز منتظر زمانی بود که دکمه استارت زده شود. سکوت قبل از شروع مانند چشمه‌ای از ترس آلود بود و همه چیز برای ورم و فوران صداهای ماشین آماده شده بود. این حالت سکوت مانند آن چشمه ترسناک بود که قبل از آغاز یک اجرای شورانگیز همه چیز را فرا می‌گرفت.

برای راه‌اندازی خودرو، دکمه قرمز استارت را لمس می‌کنم و یک صدای بووم فریاد می‌زند. واضح است که این خودرو بیشتر برای استفاده در جاده‌ها تعریف شده است تا در پارکینگ‌ها. لرزش و ترسی که Audi R8 ایجاد می‌کند، قبلاً حتی با خودروهایی مانند هامر H2 و کوروت C8 هم تجربه نشده بود. اصطلاحاً، این تجربه مهیب بود.

سیستم کواترو در شرایط عادی تنها در سرعت‌های پایین نیرو را بین دو محور منتقل می‌کند. با افزایش سرعت، نیرو به سمت محور عقب بیشتر می‌شود. این موضوع تاکنون تست نشده و تنها از تحقیقات روی کاغذ بر می‌آید. آئودی R8 یکی از اندک خودروهای اسپرت واقعی در بازار است که ارگونمی مکانی مناسب برای راننده فراهم می‌کند. اگرچه خود آئودی R8 خودش را یک خودرو GT (گرند تورینگ) نمی‌داند، اما واضح است که می‌توان برای مسافرت‌های کوتاه مدت از آن استفاده کرد.

در این خودرو، سیستم تعلیق ریسینگ و فشرده برای افزایش چسبندگی استفاده شده است و ارتفاع از زمین آن بسیار کم است. در هنگام برخورد با موانع و پستی‌های بلند، خودرو بسیار پرتاب کننده و فروتن عمل می‌کند. تایرهای 20 اینچی میشلن نیز نقش مهمی در این اجرا داشته‌اند و ما این امکان را نداشتیم که به صورت کامل از خودرو لذت ببریم. احساس می‌کردیم که انگار از ارتفاع یک طاووس پرواز می‌کنیم و به مقصد پرنده‌ای خوش‌رنگ و دلنشین می‌رسیم که صاحب خودرو با دیدن ما احساس شگفتی می‌کرد.

گفتیم که این تنها خودروی R8 V10 Plus "کوپه" کشور است. اطلاعاتی در این باره داریم که یک نسخه اسپایدر (روباز) از همین خودرو با همین رنگ به صورت موقت وارد شده است.

با کمال میل و احترام به تصویرگر از عکاس عرفان اسلام‌پناه استفاده شده است.