ملاقات با داج کورونت 500 مدل 1967

برند داج به خاطر مدل‌های چارجر و چلنجرش در بین بیشتر ایرانیان شناخته شده است. این خودروها از زمان‌های کلاسیک تا امروز به ویژگی‌های قدرت، تورک، شتاب و اصالت خودروهای ماسل شناخته شده اند و همچنان به عنوان خودروهای احتراق داخلی V8 سریعترین و محبوب تولید انبوه جهان شناخته می‌شوند.

اما در دهه گذشته، برخی از خودروهای محبوب و اقتصادی شرکت دادگستری (چون پژو ۲۰۶ و ۲۰۷) به تدریج از خط تولید خود خارج شدند. این خودروها در دوران خود محبوبیت بالایی داشتند و به عنوان گزینه‌های اقتصادی برای خریداران در نظر گرفته می‌شدند. اما اکنون، با توجه به وضعیت فعلی صنعت خودروسازی و نیاز به تغییرات و به‌روزرسانی‌های مداوم، این مدل‌ها دیگر به عنوان گزینه‌های واقعی برای خرید در نظر گرفته نمی‌شوند.

با پیشرفت اینترنت و انتشار گسترده تلفن‌های هوشمند، خطاهای در تلفظ نام مدل‌ها و حتی نام‌های خودروها کاهش یافته است. به عنوان مثال، حدود 15 سال پیش، در دوران دانشگاه من، یکی از استادان مدرسه تحت عنوان "داج کوروت" با اصرار به تلفظ اشتباه این اسم اشتباه کرد. در حقیقت، مدل "کوروت" از برند شورولت و مدل "کورونت" از برند داج است و تلفظ دقیق این دو نام کاملاً متفاوت است. به نظر می‌رسد که برخی از رسانه‌های تخصصی همچنان این نام را به اشتباه "کورنت" تلفظ می‌کنند.

پس گزینه‌های ارایه شده به‌شکلهای مختلف برای خرید ال کورونت در طی سال‌های ١٩٤٩ تا ١٩٧٦ به بازار ارائه شد. این مدل از اتومبیل تغییرات جزئی در طراحی، مهندسی و ویژگی‌های فنی داشت و در هفت نسل مختلف تولید شد. ال کورونت در طول ٢٧ سال تولید خود شامل انواع مدل‌های اسپرت، سدان، استیشن، کوپه و کانورتیبل بود.

نام کرونا از واژهٔ فرانسوی قدیمی Couronnette گرفته شده است که به انگلیسی به معنای تاج (Crown) آمده است.

بخش‌های متمايز از کورونت در هفت نسل پديده شدند، اما نه همه آن‌ها ارزش ویژه‌ای داشتند. بهترین نمونه‌های این خط تولید بین سال‌های 1965 تا 1970 تولید شدند و به عنوان کورونت‌های نسل پنجم شناخته می‌شوند.

در این دوران، خط تولید کورونت های مختلف به وجود آمد که شامل کورونت پایه، کورونت دیلاکس، کورونت 440، کورونت 500، کورونت R/T و کورونت سوپر بی بود. برای علاقه‌مندان به خودروهای عضلانی آمریکایی، نام‌های کورونت سوپر بی و کورونت R/T به خاطر استفاده از پیشرانه‌های با اسب بخاری 375 و 425 اینچ مکعبی 440 و 426 بسیار معروف بوده‌اند.

مدل مورد بررسی در این مقاله، نه تنها از نمونه 500 اسب، بلکه از نسخه دو و سقف تاشو نسخه جدید آن استفاده می‌کند که ارزش مادی و معنوی آن را افزایش می‌دهد.

در خلال دوره‌ی تولید خودروی نسل پنجم، تغییرات ظاهری کوچکی در طراحی خودروها به وقوع پیوست. بزرگترین تغییرات رسمی در سال ۱۹۶۸ اعمال شد و باعث تقسیم نسل پنجم به دو گروه، یعنی مدل‌های سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ شد. با دیدن چراغ‌های عقب خودرو، به راحتی می‌توان تشخیص داد که خودرو مورد بررسی تعلق به سال ۱۹۶۷ دارد، ولی باید اذعان کرد که طراحی زیباترین نمای عقب را می‌توان به مدل‌های سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰ داد.

با ابعاد 5.3 متری و فاصله محورهای 2.95 متری، کرایسلر نسل پنجم کورونت به عنوان نمونه‌ای از خودروهای متوسط اندازه در نظر گرفته می‌شود. طراحی خودرو به شکل یک جعبه مکعب مستطیلی است، با برجستگی‌های کمی در گلگیرهای عقب که از شکل جعبه بیرون می‌آیند. این طراحی علیرغم انتقاد‌های زیادی در آن زمان، به دلیل تمرکز بر ویژگی‌های فنی و تمایزی که ارائه می‌دهد، موفقیت زیادی کسب کرد. اما در مقایسه با طراحی‌های دیگری مانند داج چارجر نسل دوم که جزئیات و دلبری‌های مردانه‌ای دارد، طراحی کورونت نسل پنجم این خصوصیت‌ها را نشان نمی‌دهد.

پاراگراف زیر بازنویسی شده و به شکل بهتری ارائه شده است: "طراحی نمای جلو خودرو با دو جفت چراغ گرد و پنجره جلوپنجره کرومی تمام، یادآور نمای جلو چارجر 500 و چارجر 1969 می‌باشد. اما طراحی نمای عقب کورونت، تفاوت چشم‌گیری با مدل‌های نسل پنجم دارد. این تفاوت، معمولاً از نظر طرفداران خودروهای سال 1967 مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، طرح چراغ‌های عقب با ترکیب مستطیلی و مثلثی، هرچند با هماهنگی مناسبی طراحی شده است، اما از لحاظ جذابیت یا جراحت کافی برخوردار نیست."

بخش‌های کرومی در نمای خارجی خودرو تنها در دو صفحه جلو و عقب، همراه با تزئینات کوچک، سپرهای بزرگ و پنجره‌های جلو بسیار پهن قابل مشاهده است. اما در صفحه‌های جانبی، استفاده از کروم بسیار اندک شده و به جای آن از ریم‌های 15 اینچی بسیار زیبای مگنوم 500 استفاده شده است. این ریم‌ها، با تایرهای دور قرمز ترکیب شده و زیبایی نهایی را به خودرو می‌بخشند. این طراحی به عنوان "Time Correct" توصیف شده و نشان‌دهنده توجه دقیق به جزئیات و استفاده از قطعات متناسب با زمان تولید خودرو است. این رویکرد در فرآیند بازسازی خودرو، از استفاده از قطعات مدرن و غیرمناسب خودداری کرده و ارزش زیادی به ظاهر نهایی خودرو اضافه کرده است.

نمای داخلی کامل رنگی معروف که در خودروهای کرایسلر وجود دارد، نشان دهنده هماهنگی بین رنگ‌های داخلی و خارجی است. در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، کرایسلر به عنوان یکی از بهترین سازندگان جهان در زمینه ارائه نمای داخلی کامل رنگی شناخته می‌شد و یکی از انواع و گوناگون‌ترین نمای داخلی کامل رنگی را در محصولات خود به بازار عرضه می‌کرد.

داشبورد خودرو از ترکیب فلز و وینیل نرم ساخته شده است و با جزئیات پلاستیکی مشکی تکمیل شده است. این طراحی لوکسی ندارد، اما با استفاده از قطعات کرومی و جزئیات زیبا، ظاهری زیبا و جذاب برای داخل خودرو ایجاد کرده است. نورپردازی داخلی، به همراه طراحی کنسول وسط یکپارچه و چراغ‌های روشنایی منحصر به فرد، عناصری است که طراحی محصولات کرایسلر را در دهه 1960 به خوبی بیان می‌کند و در تمامی محصولات داج آن دوران مشاهده می‌شود.

مدل 500 کورونت با تنوعی از پیشرانه‌های V8 عرضه شد، که قدرتمندترین نمونه آن مدل 383 اینچ مکعبی (6.2 لیتر) بود. این پیشرانه توان 325 اسب‌بخار و گشتاور 600 نیوتون‌متر را تولید می‌کرد، با انتقال توان از گیربکس سه سرعته در نسخه اتوماتیک. در حالی که نمونه 4 سرعت دستی به عنوان گزینه اضافی ارائه شده بود، شتاب اولیه (0 تا 100 کیلومتر برساعت) این خودرو را در حدود 7.0 ثانیه قادر به دستیابی به سرعت می‌کرد، و این در وزن تقریبی 1.6 تن خودرو قابل توجه بود.

با موتورهای HEMI 440 (7.2 لیتر) و 426 (6.0 لیتر)، می‌توانستید تجربه شتاب غنی و جذابی را با زمان‌های حدود 5.0 ثانیه داشته باشید. اما در دهه 1960، آپشن موتور HEMI به تنهایی تقریبا 1000 دلار اضافی به قیمت خود اضافه می‌کرد که باعث شد تعداد محدودی از مدل‌های کورونت، به ویژه در نسخه‌های R/T و Super Bee، تولید شوند.

اکثر خودروهای آمریکایی از دهه‌های 1960 و 1970 که به عنوان خودروهای عضلانی شناخته می‌شدند، برای شرکت در مسابقات درگ (مسابقات محبوب مبارزه شتاب در ایالات متحده) طراحی شده بودند. این خودروها به منظور داشتن عملکرد شتاب بالا طراحی شده بودند و دیفرانسیل آن‌ها دارای ضرایب سنگینی بود که باعث افزایش استحکام و بازدهی آنها شده بود. از این رو، هرچند این خودروها دارای قدرت و گشتاور زیادی بودند، اما سرعت نهایی آنها معمولاً تا 160 کیلومتر در ساعت محدود بود.

محصولات کرایسلر در مقایسه با دیگر برندها در بازار ایران بسیار کمتر دیده می‌شوند، خصوصاً مقایسه شده با فورد و جنرال موتورز. محصولات برند داج، اکثراً در کلاس ماسل کار قرار دارند و تاریخچه واردات به بازار ایران نشان می‌دهد که عموماً با بازخورد کمتری روبه‌رو بوده‌اند. دلیل این امر می‌تواند این باشد که پرداخت جایزه یا هزینه‌ای بزرگ برای خرید یک خودروی اسپرت کوپه برای یک اقتصاد در حال رشد، توجیه منطقی‌ای ندارد. بنابراین، محصولات کرایسلر، به خصوص گزینه‌های اسپرت برند داج، در بازار ایران بسیار کمیاب هستند.

در نتیجه، موجودیت گواهی نمونه سالم و بازسازی شده از مدل ویژه کورونت، به ویژه از سری تریم ۵۰۰ و با سقف تاشو، بسیار مورد تحسین و جذابیت قرار دارد.

بله، می‌توانید به من عکس ارسال کنید.